"Hoe heb je die ikat schering geverfd?" werd mij gevraagd.
Tsja, ik deed dat ook voor het eerst, dus ik hoop dat ik dát een beetje kan uitleggen.
Eerst heb ik bedacht hoeveel ikat baantjes van 1cm ik in de schering wilde. Ik had inmiddels al wel bedacht dat het een sjaaltje moest worden. Het werden dus 6 minischerinkjes + 1 voor de breek.
Daarna met Ikat tape (en Lidl pedaalemmerzakjes) de 7 scherinkjes tegelijk afgebonden volgens die speciale techniek. Die kan ik hier nu niet beschrijven, ik zou niet weten hoe, maar daar zijn leraren en boeken voor denk ik dan maar. Mijn leraar dit weekend; Yvonne Kalshoven.
"How did I dye that Ikat warp?" I was asked.
Well, I did this for the first time so I hope I can explain it a little.
First I decided how many tiny warps, a little less then half an inch, I had to wind for my shawl, on wich I already decided.
6 tiny warps+ 1 for breaking threads during weaving. Then I used the special Ikat tape and tied the 7 tiny warps as one warp in that special tecnique. I cannot explain how I did that, I wouldn't know how I did that anymore. Luckily there are teachers and books. My teacher this weekend; Yvonne Kalhoven.
De 7 scherinkjes losjes aan elkaar gebonden zodat na het loshalen van de plastic bindsels alles niet meteen een grote puinhoop zou worden.
Toen gingen al onze scherinkjes in een koud indigo verfbad. Over dit verfbad kan ik niets zinnigs zeggen behalve dat het koud was. Jane Deane gaf in datzelfde weekend een workshop Indigo verven en zij heeft voor ons een extra indigo pot gemaakt. Maar hoe? Geen idee.
Thuis heb ik 7 scherinkjes bijgehaspeld in een nogal afstekende kleur blauw/groen.
In het november nummer 2010 van het landelijke weefblad stond een artikel over een Japanse weeftechniek uit Okinawa. Met een weefpatroontje. Daar moest ik toen meteen aan denken toen ik met dit Ikat gebeuren bezig was. Natuurlijk heb ik de rijging aan moeten passen aan mijn schering die al gehaspeld was, en gebruik ik totaal ander materiaal. Maakt natuurlijk niks uit. Inspiratie zal ik maar zeggen.
At home I warped 7 more tiny warps in a very different kind of blue-ish.
In the november 2010 issue of our national weaving guild I remembered an artical about Okinawa Japan and there was a lovely pattern wich I used. I had to ajust it ofcourse because I already made my warp.
But inspiration is a good thing isn't it.
Tsja, ik deed dat ook voor het eerst, dus ik hoop dat ik dát een beetje kan uitleggen.
Eerst heb ik bedacht hoeveel ikat baantjes van 1cm ik in de schering wilde. Ik had inmiddels al wel bedacht dat het een sjaaltje moest worden. Het werden dus 6 minischerinkjes + 1 voor de breek.
Daarna met Ikat tape (en Lidl pedaalemmerzakjes) de 7 scherinkjes tegelijk afgebonden volgens die speciale techniek. Die kan ik hier nu niet beschrijven, ik zou niet weten hoe, maar daar zijn leraren en boeken voor denk ik dan maar. Mijn leraar dit weekend; Yvonne Kalshoven.
"How did I dye that Ikat warp?" I was asked.
Well, I did this for the first time so I hope I can explain it a little.
First I decided how many tiny warps, a little less then half an inch, I had to wind for my shawl, on wich I already decided.
6 tiny warps+ 1 for breaking threads during weaving. Then I used the special Ikat tape and tied the 7 tiny warps as one warp in that special tecnique. I cannot explain how I did that, I wouldn't know how I did that anymore. Luckily there are teachers and books. My teacher this weekend; Yvonne Kalhoven.
*
De 7 scherinkjes losjes aan elkaar gebonden zodat na het loshalen van de plastic bindsels alles niet meteen een grote puinhoop zou worden.
Toen gingen al onze scherinkjes in een koud indigo verfbad. Over dit verfbad kan ik niets zinnigs zeggen behalve dat het koud was. Jane Deane gaf in datzelfde weekend een workshop Indigo verven en zij heeft voor ons een extra indigo pot gemaakt. Maar hoe? Geen idee.
Then al our tiny warps went into the indigo dye pot. How did that work? I don't know. Jane Deane was teaching an Indigo dye workshop that weekend and she made a cold water Indigo dye pot for us.
In het november nummer 2010 van het landelijke weefblad stond een artikel over een Japanse weeftechniek uit Okinawa. Met een weefpatroontje. Daar moest ik toen meteen aan denken toen ik met dit Ikat gebeuren bezig was. Natuurlijk heb ik de rijging aan moeten passen aan mijn schering die al gehaspeld was, en gebruik ik totaal ander materiaal. Maakt natuurlijk niks uit. Inspiratie zal ik maar zeggen.
At home I warped 7 more tiny warps in a very different kind of blue-ish.
In the november 2010 issue of our national weaving guild I remembered an artical about Okinawa Japan and there was a lovely pattern wich I used. I had to ajust it ofcourse because I already made my warp.
But inspiration is a good thing isn't it.
*
En toen kwam er ineens een haastklus tussendoor dus staat dit getouwtje weer even aan de kant. Wordt vervolgd.
And then a project wich needed to be finished in a hurry came by and my little loom was put aside. To be continued.
Reacties
das sieht nach sehr viel arbei aus undich bin gespannt auf das endergebniss.
liebe grüsse Patricia
gr Thea