Meg van het blog Unravelling blijkt steeds op 1 januari haar weefgetouwen te fotograferen, zoals ze er op dat moment bij staan. Vond ik een erg leuk idee en vandaar hier mijn getouwen.
Mijn David van Louet wordt nu ingeregen in linnenbinding voor een stel theedoeken met lekker veel linnen en wat katoen. Hmmmm het snoepje van de week. Mooi materiaal en ..... lekker gewoon.
Voor de niet-wever; dit is de achterkant van het getouw, waar de schering (de lengtedraden van je weefsel zeg maar) al op zit.
Dit is mijn Ashford getouwtje, de schering is inmiddels gesponnen, zie drie blogjes terug, maar moet nog gehaspeld en gedaan. Komt allemaal goed.
This is my Ashford loom, the warp has already been spun, see drie post earlier.
Reacties
And by the way, cottolin? Yum.... I love them. Kitchen towels and casual serviettes for me.
Sue
PS: I've been meaning to mention how much I admire those scarves you just showed a post or two ago. I keep saving that one to go back to because they're so lovely.
Als ik je weefgetouw zo zie, moet ik aan een klooster in Egmond denken, waar ze ook een enorm weeggetouw hebben (in mijn herinneringen). Het geluid tijdens het weven vind ik zo rustgevend.
Take care,
Judy
Ik heb dezelfde Ashford. Ik had ook een groot Fins weefgetouw, maar die heb ik bij de verhuizing 2 jaar geleden moeten wegdoen. Voor de Ashford heb ik nog geen onderstel, maar daar moet aan te komen zijn. Als ik jouw werk bekijk krijg ik er weer zo veel zin in!